Το ναυτικό της Κίνας είναι έτοιμο για πόλεμο

Εάν οι ΗΠΑ επενέβαιναν σε μια σύγκρουση για την Ταϊβάν, οι αμερικανικές δυνάμεις θα έπρεπε να σταματήσουν τα κινεζικά πλοία να φτάσουν στο νησί και να εκφορτίσουν εξοπλισμό και χιλιάδες στρατεύματα. Κάθε πλευρά θα προσπαθούσε να απομακρύνει όσο το δυνατόν περισσότερα εχθρικά πλοία από το ταμπλό για να εμποδίσει α&upsilo…  n;τά τα πλοία να εκτοξεύσουν τους πυραύλους τους. Σε ένα τέτοιο σενάριο, και οι δύο πλευρές θα πρέπει να επαναφέρουν γρήγορα τα κατεστραμμένα πλοία τους στο παιχνίδι - επισκευασμένα, έτοιμα να ξαναμπούν στη μάχη και σε θέση να χρησιμοποιήσουν τη δύναμη πυρός τους. Οι ΗΠΑ θα δυσκολευτούν να ενισχύσουν τις ναυπηγικές εγκαταστάσεις και τις εγκαταστάσεις επισκευής στο μεσοπόλεμο, κυρίως επειδή οι σύγχρονοι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία πρέπει να εκπαιδευτούν. Η Κίνα δεν θα είχε τέτοια προβλήματα. Το πλεονέκτημά του είναι ορατό σε ένα νησί κοντά στη Σαγκάη, στις εκβολές του ποταμού Yangtze. Δύο τεράστια ναυπηγεία βρίσκονται τώρα στο νησί, γνωστά ως Changxing, συγκεντρώνοντας μεγάλη ναυπηγική δύναμη σε ένα μέρος. Η κύρια διαφορά μεταξύ των κινεζικών και αμερικανικών ναυπηγικών βιομηχανικών βάσεων είναι ότι «η Κίνα επωφελείται από έναν τεράστιο φόρτο εργασίας για εμπορικά ναυπηγεία», είπε ο Αντιναύαρχος Thomas J. Anderson σε μια υποεπιτροπή του Κογκρέσου τον Μάιο, όταν ήταν ο εκτελεστικός διευθυντής του προγράμματος για τα πλοία στο Αμερικανικό ναυτικό. Εν τω μεταξύ, είπε, η κυβέρνηση των ΗΠΑ προχωρά σε μεγάλο βαθμό μόνη της, αναλαμβάνοντας όλο το κόστος των πλοίων και των σχετικών υποδομών. «Σαφώς, η εμπορική ναυπηγική βιομηχανία της Κίνας τους παρέχει ένα τεράστιο πλεονέκτημα όσον αφορά την ικανότητα ναυπήγησης», είπε. Σε μια παρατεταμένη σύγκρουση, τα ναυπηγεία της Κίνας θα έδιναν στο ναυτικό της σημαντικό προβάδισμα. Με μέγεθος ώστε να ναυπηγούνται με ρυθμούς πολέμου, θα είναι σε θέση να επιταχύνουν γρήγορα την παραγωγή, να αντικαταστήσουν τα χαμένα πλοία και να επισκευάσουν τα κατεστραμμένα. Αυτή είναι μια ικανότητα που έφεραν τα αμερικανικά ναυπηγεία στον αγώνα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, κατασκευάζοντας πλοία των Συμμάχων ταχύτερα από ό,τι τα γερμανικά U-boat θα μπορούσαν να τα βυθίσουν. Σήμερα, τα ναυπηγεία της Αμερικής αγωνίζονται να ανταποκριθούν στη ζήτηση εν καιρώ ειρήνης. Τα υποβρύχια έχουν βαλτώσει από καθυστερήσεις στη συντήρηση και τα νέα έχουν καθυστερήσει. Το Πολεμικό Ναυτικό, για παράδειγμα, αναμένει δύο νέα υποβρύχια κλάσης Βιρτζίνια το χρόνο, αλλά παραλαμβάνει τα σκάφη με ρυθμό 1,4, δήλωσε πέρυσι ένας αξιωματούχος του υπουργείου Άμυνας.