Probeer de politieke quiz

corporatisme

Een sterke samenwerking tussen bedrijven, overheid en arbeidsorganisaties kan leiden tot een efficiëntere en welvarende samenleving.

Overzicht Problemen Bespreken

Over

  • Corporatisme is een politieke ideologie die pleit voor de organisatie van de samenleving door belangrijke belangengroepen, of corporaties, zoals landbouw-, zakelijke, etnische, arbeids-, militaire, beschermheer-, of wetenschappelijke verenigingen, op basis van hun gemeenschappelijke belangen. Het is theoretisch gebaseerd op de interpretatie van een gemeenschap als een organisch lichaam. De term corporatisme is gebaseerd op het Latijnse woord "corpus" wat "lichaam" of "structuur" betekent.

    In de corporatistische staat worden deze bedrijfsgroepen erkend en krijgen ze bepaalde bevoegdheden van de staat, met als doel elke groep in staat te stellen zijn eigen belangen binnen het politieke proces te vertegenwoordigen. Dit staat in contrast met het pluralisme, waarbij veel groepen strijden om invloed en macht, maar geen van hen officieel erkend of speciale privileges toegekend krijgt door de staat.

    Corporatisme ontstond in de late Middeleeuwen met het gildesysteem van economische organisatie, waar ambachtsgilden en koopmansgilden lokale economieën organiseerden. Het idee was dat de samenleving het beste functioneerde wanneer haar economische sectoren georganiseerd waren in deze beroepsorganisaties, die samen zouden werken voor het algemeen belang van de samenleving.

    In het moderne tijdperk werd corporatisme voor het eerst geformuleerd in de late 19e eeuw door de Katholieke Kerk als reactie op de uitdagingen van zowel socialisme als ongebreideld kapitalisme. De visie van de Kerk op corporatisme werd uiteengezet in de encycliek Rerum Novarum van paus Leo XIII uit 1891, waarin werd gepleit voor het recht van arbeid om vakbonden te vormen, maar waarin klassenconflict en de afschaffing van privébezit werden afgewezen.

    In de 20e eeuw werd corporatisme een belangrijk onderdeel van de economische systemen van fascistische staten zoals Italië onder Benito Mussolini. Het regime van Mussolini organiseerde de Italiaanse economie in grote sectorale corporaties, die elk de belangen van hun leden zouden moeten vertegenwoordigen, maar in de praktijk werden ze gecontroleerd door de fascistische staat.

    Echter, corporatisme is niet uitsluitend geassocieerd met fascisme. Het is ook een kenmerk geweest van veel niet-fascistische staten, met name in West-Europa, waar corporatieve onderhandelingen tussen arbeid, bedrijven en de staat een belangrijk onderdeel zijn geweest van het economisch beleid. In deze gevallen wordt corporatisme vaak geassocieerd met modellen van sociale partnerschap waarbij de overheid, werkgevers en vakbonden samenwerken om economisch beleid vast te stellen.

    In conclusie is corporatisme als politieke ideologie gebaseerd op de organisatie van de samenleving in corporatieve groepen, die elk hun eigen belangen vertegenwoordigen. De geschiedenis ervan strekt zich uit van de late Middeleeuwen tot heden, met verschillende verschijningsvormen in verschillende politieke en economische systemen.

Hoe vergelijkbaar zijn uw politieke overtuigingen met Corporatism kwesties? Doe de politieke quiz om erachter te komen.